Üstü açık fabrikalar da tükeniyor

Tarım sektörü bir zamanlar kendi kendine yeten 7 ülkeden biriyken bugün her konumda içler acısı bir haldeyiz.
Bundan 1400 yıl önceleri Tanrının son peygamberi Hazret-i MUHAMMED, ”Geçimin yüzde 90’nı ticarettir” demiş. Geriye kalanları ise bütün küçük sanat kolları var bunların içerindeki en önemlisi de tarım.
Yıllar öncesi Eski Cumhurbaşkanımız Sn. Süleyman DEMİREL
“Türkiye’nin yüzde 63 ziraatçı, enayi ziraatçı” demişti yanılmıyorsam.
Güney Kore bugün ki sanayini Avrupa’nın 215 yılda yakaladığı sanayi kalkınmasını 16 yılda yakalamış!
Bilhassa otomobil sanayisiyle adeta dünyaya meydan okuyor.
Akdeniz bölgesi, bilhassa Antalya olarak bu konuda işin özüne baktığınızda narenciye ve seracılık ve pamuk en ön planda olan üç önemli tarımdır. Son dönemde yaşanan tarımsal alandaki krizle narenciye para etmemeye başladı. Çiftçi narenciyeyi söküp yerine nar ağacı ekmeye başladı. Başta iyi bir gelir kaynağı gibi gözükse de, bu kez sökülen narenciyenin yerine dağ taş nar ağacı oldu, bu kez onda da fiyatlar düştü. Tekstilde yaşanan kriz ve kotalar pamuk ta istenilen gelir olmazken seracılık derseniz ilaç, gübre, diğer gider fiyatları aldı başını giderken elde edilen gelir ürün masrafını karşılayamaz hale geldi.
Ege bölgesinde ise tütün, afyon, pancar ve mısırda getiren kotalarla incir ve üzüm alanlarımızın daralmasıyla çiftçi şaşkınlık içerisinde seracılığa, fidancılığa yönelmesiyle Antalya ‘ya rakip hale geldiyse de ege bölgesi çiftçisi de vahim bir durumda,
Eskiden kente pazara mal götüren traktörler, kamyonlar bugün icradan kaçan köylünün ev eşyasını taşır halde!
Peki bu insanlar ne yetiştirsin? Zeytin desen olmaz 10 yılda ancak mahsul verir oda 2 yılda bir. Halk desen yerli üretime rağbet göstermiyor. Giyim kuşamda olduğu gibi cebinde parası varsa koca koca market reyonlarında ithal yiyecek peşinde, kendi ürettiğine sahip çıkmayan milliyetçi duygularını kaybeden kaç toplum var ki?
Belki de Güney Kore ve Japonların birer dünya sanayi devi olmasında en büyük etkenlerden biride budur. Kendi ürettiğine sahip olmalı ve bunu dünyaya pazarlamak için tüm güçlerini kullanmalarıdır.
Hayvancılığımız can çekişiyor yeraltı kaynaklarımız yok pahasına yabancılara peş keş çekiliyor. Devletin kar eden kurumları tek tek elden çıkarıldı.
Özel sektörlerde, bilhassa tekstilde yaşanan sıkıntılar bir bir kapanan fabrikalar, ucuz ve kalitesiz Cin mallarıyla baş edemeyen sanayi kolları hepsi sonun başlangıcında intihar eden namuslu, onurlu işadamları evini barkını doğup büyüdüğü topraklarını terk etmek zorunda kalan çiftçi.
Başta Burdur da olmak üzere Bur-trak traktör fabrikası ve durumda olan fabrika enkazları şimdi ne olacak? Üstü açık fabrika yok, üstü kapalı fabrika yok bundan böyle biz ne yapacağız?
Bereket ki Antalya’mız da belli bir oranda Turizm potansiyelimiz var…

Sağlık ve sevgiyle kalın,