Bayraktar Bayrak Açabilirdi

Dün akşam üzeri televizyondan TBMM' deki yolsuzluk soruşturması görüşmelerini izlerken; gözüm eski bakanlardan Sayın Bayraktar'a takıldı. Son derecede rahatsız ve sıkıntılı olduğu anlaşılıyordu. Savunma sırası kendisine verildiğinde konuşmayacağını söyleyerek rahatsızlığını daha da belli etti.

17 Aralık olayı ile ilgili ilk konuşmasında yaptığı açıklamadan sonra, ikinci konuşmasındaki ağız değişmesinin onu zora soktuğu anlaşılıyordu. Demek ki arlı adammış. Aksi halde eski söylediklerini unutmuş görünerek kendisini aklayıcı yeni bir konuşma yapabilirdi.

Bunu yapmamış olmasını, kendimce, erdemli bir davranış olarak değerlendirdim.

İnsanlar zaman zaman kendilerini güzel hayallere kaptırırlar. Ama bazen de hiç olmayacak şeyleri hayal edebilirler. Hani ne derler "Gönül Kaf dağından kar istermiş".

Sayın Bayraktar'ın o andaki halini görünce, bir anda kendimi öyle bir hayale kaptırdım ki; inanın bunu nasıl hayal edebildiğime ben bile şaşırdım.

Söz sırası kendisine gelen Sayın Bayraktar, ilk olarak kürsünün üzerine bir Kuran'ı Kerim koyuyor ve sonra da eli mukaddes kitabımızın üzerinde, doğruları söyleyeceğine yemin ederek sözlerine başlıyordu.

Yaşanan olayları başından sonuna kadar en doğru bir şekilde anlattıktan sonra; kendi arkadaşları sıra kapaklarını vururken ve muhalefete mensup vekiller kendisin ayakta çılgıncasına alkışlarken, kürsüyü terk edip meclisten çıkıyordu. O anda televizyonları başında izlemekte olanlarda aynı şekilde ayağa fırlayarak bu asilane davranışı ayakta alkışlıyordu.

Olacak şey mi bu, elbette değil. Ama gönül bu ve de bu bir hayal. Az önce dediğim gibi; gönül Kaf dağından kar istermiş.

Nasrettin Hoca'yı Akşehir Gölü'ne maya çalarken görenlerin "Hoca göl maya tutar mı?" sorusu üzerine verdiği "Ya tutarsa !.." yanıtı var ya, işte aynen onun gibi bir şey bu.

Böyle bir hayalin gerçekleşmesi; "Tek bir adam bir ülkenin kaderini değiştirebilir mi?" sorusuna "Evet" yanıtının verilmesini sağlamış olurdu.

Sayın Bayraktar fırsatı kaçırdı.

Saygılarımla.