Ne garip değil mi?

İyilik ve kötülüğün ezeli mücadelesi insanın var olduğu günden bu yana sürüp gidiyor.

Çekişmeler, sürtüşmeler, sen ve ben kısır döngüsü özlemi çekilen mutlu yaşamayı yok etmeye devam ediyor.

Gönderilen onca peygamberin anlattığı sevgi ve kutsal kitapların yazdığı kardeşlik utkusu acımasız hayatın çarkları arasında un ufak oluyor.

Her dinin taraftarlarına bahşedilen kutsal günler, geceler, bayramlar gerçek amaçlarına ulaşmak yerine sözde kalıyor.

Her kandil de, her mübarek olarak algılanmış gecelerde, bayramlarda cep telefonlarımıza, e posta adreslerimize yağan iyilik, güzellik, kardeşlik, dostluk dilekleri bir sonra ki gün sanki hiç yaşanmamış gibi bir kenara bırakılıyor.

Dünyanın insanoğlunun hoyratlığı ve savurganlığı yüzünden giderek azalan yer altı, yerüstü kaynakları, suyu, toprağı, havası olumsuz yönde değişime uğruyor. Bütün bunlara karşı verilecek top yekûn insanlık mücadelesi yerine savaş sanayi daha gelişkin ve yok edici silahlar için üretimini doruk noktasına çıkarıyor.

Ülkelerin iç işlerindeki sorunlar çatışmalara dönüştürülüyor; etnik, mezhepsel, dinsel kavgalar körükleniyor. Daha çok hükmetmek ve yayılmak için şeytanın bile aklına getiremeyeceği oyunlar sahneleniyor.

Uluslararası örgütlerin bir araya geldiğinde yirmi dört saatte başaracağı dünya barışı için çaba gösterilmesi gerekirken, cehenneme dönüştürülecek bir dünya yeğleniyor.

Her akşam haber saatlerinde ekranlara getirilen patlayan bombalar, savaş füzelerinin paramparça ettiği kanlı çocuk görüntüleri sıradan bir sinema filmi izlemine dönüştürülüyor.

Garip bir dünya… Orman kanunlarının insan kanunlarıyla iç içe geçtiği tuhaf bir dünya…

İnsanoğlunun en güzeli ve huzurlu yaşamayı tek seçenek olarak görmesi gerekirken, elleri arasında bu olanağı varken kan ve gözyaşını seçmesi sizce de şaşırtıcı ve çok garip değil mi?