BİLİMSEL DÜŞÜNCE

Ağız Defekasyonu...

PROF. DR. RAMAZAN DEMİR

Bazı tipler vardır ağızlarından çıkan lafın nereye varacağını kestirmez; yakınlarını, komşularını, arkadaşlarını inciteceği gibi, taşıdığı "resmi" sıfatları nedeniyle bir toplumu, milleti, devleti de töhmet altında bırakırlar ama bunu pek önemsemezler... Kontrolsüz dokuz boğumlu ayarsız boğazları vardır, aklına geleni söylerler... Zaaflarına her zaman yenik düşerler; birilerine yaranmak ya da birilerinden destek almak amacıyla kullanılan ifadelerin zararın ülke, millet aleyhine olabileceğini bilse de umursamazlar...

Zira baskılanmış, ezilmiş bir kişiliğin sonucu olarak kendi çıkarları lehine fakat toplum aleyhine pis kokular dağıtan laflar edebilirler... Kin ve nefretle beslenmiş kişilik sorunlu tiplerin içine düştüğü çukurdan kompleksin sınırlarını tahmin etmek kolay olmaz... Belli değerlere karşı besledikleri kin ve nefret, onların görünmeyen kimliğini tayin eder...

Sözde kamufle edilmiş söylemler, menfaate dayalı çıkışların taşıdığı etiket, yine ikbal ve çıkar tandanslıdır. Bunlar zamanla kontrolsüz öfke taşıyan feveranlar halini alır... Bu tip "pis" koku yerine pis ve zararlı "anlam" yüklenmiş ifadeler kullananlara "Ağızdan laf defekasyonu yapan lafazanlar" denilir halk arasında...

Bu tiplere toplumda sıkça rastlanır, ender de olsa devlet idaresinde, tesadüfen de olsa, görev aldıklarında, kendilerine verilen görevleri bu halleriyle yaparlar... Bazen de "emir kulu" olarak yerine getirirler görevlerini; vatanmış, milletmiş, ülkeymiş önemsenmez, geçin o değerleri; amaç, heybelerini doldurmak... İkbal için, para için, menfaat için yapamayacakları "ağızdan defekasyon" çeşidi olmaz...

Bu muhteremler, ağızlarından çıkan lakırdılar adeta alışkanlık haline getirirler... Hele ki bu tiplerin her ne sebeple olursa olsun, beyinlerinde düğümlenmeler varsa, ağızdan çıkan her lakırdı çok fena kokar... Bireysel olarak ikbalini devam ettirmek için yapılan her hatanın geleceği aşama korkutucu olur; bunu önceden tahmin etmek güçtür...