Bugün 10 Kasım,
Yine
huzurundayız Atam,
Ama başımız biraz
öne eğik.
Ne yazık ki; sana
ihanet edenleri engelleyemedik.
Her şeye rağmen;
Senin izinden
gitmeye devam edeceğiz.
Senden gayrı
hiçbir gücün karşısında başımızı eğmeyeceğiz.
Söyleyeceğiz “Andımız”ı, yineleyeceğiz parolamızı
“NE MUTLU Kİ TÜRKÜM” diyeceğiz.
Cumhuriyet
Kadınları dimdik ayaktalar.
Başları göklerde;
Senin yolundan
gidiyor korku nedir bilmiyorlar.
Devrimlerine öyle
bağlı öyle onurlu ve ilkeliler ki.
Senin sevginle
dolu kalpleri.
Hepsi de Mustafa Kemal’in askerleri…
İlk feyizlerini senden aldılar,
Takıldılar ilkelerinin arkasına gidiyorlar.
Yeni Osmanlı
sevdalılarının karıları,
Şeriatçı
kafalılar, sıkmabaşlar,
Anlayamadılar
senin kendilerine kazandırdıklarını,
Anlayamadılar
sayende ikinci sınıf vatandaşlıktan kurtulduklarını,
Bilemediler
senin kıymetini
Ve onlara
verdiklerinin değerini
Ne yazık ki
beyinleri yıkandı onların, aldatıldılar
Kocalarını,
kendileri gibi üç kadınla paylaşmaya bile hazırlar.
Ama, daha her
şey bitmedi Atam,
Devam ediyor
mücadelemiz.
Şunu kesinlikle
bil ki;
Sana verdiğimiz
sözden asla dönmeyeceğiz
Azimliyiz,
kararlıyız, yeminliyiz
Yolundayız ve
izindeyiz
Sonsuza kadar
yaşatacağız Cumhuriyetimizi
Böldürmeyeceğiz
ülkemizi,
Yıktırmayacağız
devletimizi.
Geçit
vermeyeceğiz emperyalistlere,
Onların maşalarına
da boyun eğmeyeceğiz kesinlikle.
Senin yolunda ve
senin izinde,
Çanakkale’de
yazdığımız destana yenilerini ekleyeceğiz
“Ya istiklal, ya ölüm” demeye devam edeceğiz.
Cumhuriyeti
emanet ettiğin gençliği soruyorsan Atam,
Şimdi onlar
kükrüyorlar aslanlar gibi.
Kellelerini
koltuklarını altına aldılar gidiyorlar yolundan.
Korkakların,
ödleklerin yarattığı boşluğu doldurmak için;
Koşuyorlar bir
cepheden diğerine,
Geziyolu’ndan
İstiklal Caddesi’ne.
Oradan Beşiktaş’a,
Çağlayan’a, Kızılay’a,
Hatay’dan,
Samsun’a,
Adana’dan Bursa,
Balıkesir ve İzmir’de Gündoğan’a…
Öyle sahip
çıktılar ki emanetlerine,
Ölüm hiç geliyor
gözlerine…
Onları izleyen
ödlekler
Belki de bir gün
utanırlar gördüklerine..
Şimdi her şey
değişti Atam;
Eskiden büyükler
örnek olurdu küçüklerine,
Şimdi ders
vermeye başladı gençler, babalarına, dedelerine.
Bütün değerler
ters yüz oldu,
Ayaklar aldı başların
yerini.
Dürüstlükler,
yiğitlikler, ilkelere bağlılık, geçmişte kaldı
Bunların yerini
çıkarcılar, sahtekarlar aldı,
Mertlik bitti.
Eskiden,
güvenirdi halk askerlerine,
Şimdi
askerlerini korumayı üstlendi millet.
Ve sonunda biter
bu zillet.
Ama ne dert,
Genci-yaşlısı, sivili-askeri
polisi, hepimiz biriz biz,
Sakın sen üzülme
Atam,
Bir gün gelir
uyanır milletimiz.
Huzurunda olmaya
devam edeceğiz Atam,
Yeni bir
Kurtuluş Savaşı için hazır bekleyeceğiz.
Laf değil
söylediklerimiz;
İnan bize Atam,
sana söz verdik biz, yeminliyiz,
Sırası
geldiğinde bunu bütün dünyaya göstereceğiz.
Önünde bir kere
daha eğiliyoruz,
Güneşin doğuşunu
bekliyoruz.
En derin
saygılarımızla…