27 Nisan’dan önce 27 Nisan’dan sonra

Gazipaşa'da havalimanı terminal binasının dışında izdiham var adeta…
Turist taşıyan ilk charter uçağının inişine dakikalar kala heyecan dorukta…
Alanya Belediye Başkanı Hasan Sipahioğlu’nun ağzı kulaklarında…
“Yıldızlı pekiyi”li karnesini almaya hazırlanan çocuk edasıyla neşe içinde kahkahalar atıyor.
Herkesi kucaklıyor; herkesi sarılıp öpüyor.
Uçağın iniş saatine doğru, “Hadi kuleye” diyor.
Beraberce uçuş kontrol kulesine çıkıyoruz.
Bu ilk charter uçağını kulede karşılayacağız.
Tıpkı, deneme amaçlı ilk Borajet uçağını karşıladığımız gibi…
Kulenin ön balkonuna konuşlanıyoruz.
TAV yetkilileri ile Gazipaşa Belediye Başkanı Cemburak Özgenç ve Kaymakam Muhittin Pamuk da bize katılıyorlar sonradan…
Uçak saat 20.00 sularında kuleyle irtibata geçiyor.
20.10 gibi de havalimanının üstünde beliriyor.
2 bin metre irtifadan bir keşif uçuşu yapıyor pilot…
Sonra denize doğru dönerek bir yay çiziyor ve pist başı yaparak alçalıyor.
Ama, o da ne?
Uçak pistin çok yükseğinde…
O anda içimiz cız ediyor; “Acaba in(e)meyecek mi? Dağa mı çarpacak yoksa…”
Bu düşünceler beynimizde gelip gidiyor.
Kule görevlisi, “Pas geçti” diyor.
“Hani pas geçilemezdi?” sorusu geliyor aklıma…
Ve uçak Gazipaşa’ya doğru (doğu) dönüyor ve tekrar deniz üstünden yay çizerek pist başı yapıyor ikinci kez…
Piste tekerlek koyuncaya kadar içimiz kıpır kıpır…
Ve uçak saat 20.35’te tekerlek koyuyor piste…
Tekerlekler piste değdiği anda çıkan o çok rahatsız edici ses, sanki bir yavru martının yükseklerden süzülerek gelip denizin üstündeki avını kaparak kaçışında çıkardığı senfonik ses gibi geliyor kulağımıza…
Uçak pistte hız keserek ilerlerken, birbirimize sarılıyoruz; tanıdık tanımadık herkesle…
Sonrasında, uçağın aprona yanaşmasından önce itfaiye arazözlerinin su sıkarak oluşturdukları “Zafer Takı”nın altından geçişi ve park edişine kadar ki süreçte, içimizdeki coşkunun ve heyecanın yerini tarifsiz bir gurur alıyor.
20 yıllık havalimanı maceramızın en önemli aşamasını yaşadığımız bir ana, yani tarihe tanıklık etmenin gururu bu…
Burası, Alanya’nın ve tabii ki Gazipaşa ve Anamur’un turizmdeki makus talihini değiştirecek, Antalya bölgesinin havalimanlarına yakın destinasyonlarıyla eşit şartlarda rekabet etmemizi sağlayacak.
Artık, masada kartlar eşit dağıtılacak…
Alanyalı turizmci artık masada yedek oyuncu değil, as oyuncu olarak oturacak…
Alanya ekonomisinin lokomotifi olan turizm başta olmak üzere inşaat, tarım ve ticaret sektörleri daha da canlanacak…
Ve biz, “27 Nisan’dan önce, 27 Nisan’dan sonra” kavramlarına alışacağız.
Alanya’nın havalimanı mücadelesinin geçmişine çok fazla girmeyeceğim bugün…
Önümüzdeki günlerde, “Havalimanı Macerası” diye bir yazı dizisi yaparız elbet…
Ancak, bu havalimanının bugünlere gelmesinde emeği olan herkese; en başta da temelini atan eski Ulaştırma Bakanımız Merhum Cengiz Tuncer’i rahmetle anarken, 1998-99’da havalimanı konusunda bugünleri öngörerek inanılmaz bir efor ve ısrarla havalimanını tamamlanma aşamasına getiren A. Ahmet Denizolgun ile 2007’de havalimanı ihalesini yapan (Bağımsız Ulaştırma Bakanı) İsmet Yılmaz’a teşekkür borçluyuz.
Ak Parti iktidarında, havalimanı konusundaki taleplerimizi Başbakan Erdoğan başta olmak üzere devletin zirvesine sürekli taşıyan Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç ile TBMM Başkanı Mehmet Ali Şahin ve tabii ki yerel politikacılarımıza da şükranlarımızı sunuyoruz.
Alanya’nın bu aşamada, yaygın medyada tam sayfa ilanlar vererek, bu kişilere kamuoyu nezdinde teşekkür etmesi çok anlamlı olur.
“Evet ama yetmez” diyenler var.
Yetmez tabi…
Bu jet motorlu, 150 kişilik uçak bir öncü…
Psikolojik eşiği atlattık.
Daha büyük uçaklar yolda…
Sabırlı olursak fazlasını da alırız.
Hayırlı olsun.