Bırakın ışıkları parlasın

Dilek Livaneli…

Gencecik bir öğretmen… Heybesi yüklü… Yüreğinde yaratıcılık, öğrenip de öğreteceklerinde ülkemizin yarınlarına ışıklar saçan özverisi ile Samsun’un Çarşamba

İlçesi Kumköy İlkokulu öğretmeni.

Uluslararası bir vakfın seçiciliğinde dünyanın en iyi elli öğretmeni arasında yer aldı.

Peki, bu başarısı tesadüf mü? Elbette ki hayır! Öğretmenliği milli eğitimin müfredatlar içine sıkıştırıp bırakmamış. Öğrencilerini yetkin birer insan gibi görerek yaşadığımız dünyanın bugünkü halinden haberdar etmiş. Operaya, tiyatroya götürmüş. Bu da yetmemiş içlerinde en küçük ukde kalmasın diye buz üzerinde paten vurmalarını da sağlamış.

Bakmış ki çalışmalarına köstek yok tam tersine destek var bu kez ürettiği projeler içine çocuklarının annelerini, babalarını da katmış. Ayakkabıların yüzeyini kaplayan saya üretimiyle ilgili girişimlerde bulunmuş, halk eğitim açtığı kurslara yönlendirdiği işsiz velilerinin saya üretimini nasıl yapacaklarını öğrenmelerini sağlamış.

İki de oğlu var Dilek öğretmenin. Onlar bana ayak bağı olur diye düşünmemiş. Hem mutlu yuvasının direnç dolu annesi olmuş hem de okulunun sevilen öğretmeni, köylüsünün baş tacı olmayı başarmış.

Dilek öğretmenin alkışlanacak çalışmalarını duygulanarak okurken aklıma Köy Enstitüleri geldi. Dilek öğretmen gibi binlerce öğretmen yetiştirme çabasında olan Köy Enstitülerinin üçkâğıtçı düzenbaz yöneticiler tarafından nasıl katledildiğini düşündüm. Olur ya Köy Enstitülerinden mezun olan öğretmenler ve onların öğrencileri ağaya, beye baş kaldırır da düzenleri bozulur kaygısıyla o güzelim okulların ömrünü kısaltan hödük siyasiler geldi aklıma.

Dilek öğretmenin davet edildiği Beyaz Şov programını izlerken Türkan Saylan’ı görür gibi oldum. Kardelenleri yaratan, uzak köylerdeki yetim kızlara analık yüreğiyle el veren, cüzamlı hastaların tecrit edildiği insanlık dışı alanlara dikkat çekerek onlara hastaneler açtıran, kadının yüce bir değer olduğunu Çağdaş Yaşam Derneği’ni kurarak yoksul öğrencilere burslar veren Türkan Saylan’ı rahmet ve minnetle andım.

Dilek öğretmen çağdaş bir Çalıkuşu…

O programın konuğu edilirken salonda yüzlerce üniversiteli genç vardı. Beyaz olağanüstü bir sorumluluk göstererek Dilek öğretmenin hamurunu yoğuran ve ona öğretmenlik mesleğini sevdiren öğretmenini de sürpriz konuk olarak davet etmişti. İki yürekli öğretmeni programın çekildiği salonu dolduran üniversiteli gençler ve biz ekran başındakiler de evlerimizde ayakta alkışladık.

Dilek öğretmen alçak gönüllü… Yaptığını bilen ama başarıları karşısında şımarmayacağı izlenimi veren saygın bir genç öğretmen.

Biliyorum. Dilek öğretmen gibi uzak köylerde nice köy öğretmenleri var. Her biri ışığı hiç bitmeyen yıldızlar gibi. Onlara el verelim. Başarılarını alkışlayalım ama siyasi atraksiyonlara çekme gibi bir çiy yönteme asla va sakın ola başvurmayalım.

Bırakalım karanlığın ısrarla davet edildiği ülkemizde onların asla tükenmeyecek ışıkları parlamaya devam etsin…