Hiç

Anlamsız yanıttır hiç sözcüğü.

Bir şey olmamış, bir şey yok gibi.

Birde bomboşluk için söylenir.

“O bir hiçtir.” Dediğiniz zaman sıfırla eşleştirirsiniz.

Değersizdir.

Ama bazı hiç sözcüklü yanıtlar vardır ki söyleyenin aklı başka yerlerde, beyninde fırtınalar esmektedir.

“Ne düşünüyorsunuz?”

“Hiç!”

Oysa o hiçin içi doludur. Söylenmek isteyen ama söylenilmekten korkulan şeydir. Korku ise özgür düşüncenin demirden parmaklıkları olan mahpushanesidir. Ancak unutulmamalıdır ki toplumsal olaylarda korku zaman içinde bireyin iradesini törpüler, keskin bir kılıca dönüştürüp korkusuzluğu getirir.

“Hiç olmasa.” Deriz bazen.

Olsun da kıyısından köşesinden olsun dileğinin minik çığlığıdır bu.

Ben en çok hiç sözcüğünün sahibi bireyin sessizliğine ve içe dönüklüğüne takarım. Bilirim ki söylemek istediklerine kelepçe vuran endişeleri vardır.

Mevlana’nın:

“Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol.” Felsefesinde hiçliğin reddi vardır.

Sürüye dönüştürülmüş toplumlarda bilinçaltlarına doldurulan kaygı, endişe ve korku hiçliği yaratan etkenlerdendir.

Fakat:

“Hiçbir şeyden korkmayan ve kendi iradesine sırt verenlerdenim.”Dediğinizde özgürlük sizin elleriniz arasındadır. Özgürlüğü ellerinin arasında tutmayı başaran bireylerin egemen olduğu toplumlarda sömürü mekanizması işlemez.

Hiç olmamanın tek yolu dürüst, ilkeli, hayatı bütün yönleriyle kavramakla başarılır.