İspiyon mekanizması

“Dur bunun canına okuyayım.” Diye başlar kötü insanın tuzağı.

Ve arar ilgili telefonu:

“ O var ya?”

Ve sıralar tüm kurma fesatlarını…

O var ya dediği aynı düşünceleri paylaşmadığı insandır. Aklına gelen ne kadar kötülük varsa kusar.

İşte bu noktada işlemeye başlar mekanizma.

Hiçbir şeyden haberi olmayan yurttaş tek bir telefon ihbarıyla gözaltına alınır, yüzüne ihbardaki iddialar sıralanır. Kendini aklayabilme ihtimali çok azdır. Açılır demir kapıları zindanların. Belki de zindandan önce işkence hanelerden geçirilir. Faili meçhul suçlar bile üzerine yıkılır.

Muhbir vatandaşların özendirildiği düzenler; demokratik ya da özgür demokrasi kavramıyla hiçbir zaman bağdaşmaz. Gerekçe ülkenin selameti olarak gösterilse bile sıradan yurttaşlarını ihbar etme sistemine monte etmeye çalışanların asıl amacı sürdürdükleri yönetimlere muhalif olanları açığa çıkarmak, korkutmak, sindirmektir. Ya bendensin amaçlı saflarına katılmadıklarında da boyunlarına asılacak “bertaraf” sicillerine işlenecek “sakıncalı” sabıkası geçerli yöntemleridir. Bu yöntem FAŞİST idareli toplumlarda kısa süreli bir etki gösterse de zaman içinde özgürlüklerinin tehlikeye girdiğini fena halde anlayan kitleler hareketlenir, illegal örgütlenmeler dipten gelen dalgaları yaratır ve baskıcı, totaliter yönetimler halk isyanlarına neden olur.

“Suçluyu ihbar edene hatırı sayılır para mükâfatı verilecek.” Yöntemi işsizliğin, yoksulluğun diz boyu olduğu ülkelerde zaten yozlaşmaya yuvarlanmış ahlak yapısını da altüst eder.

İç barış ve huzur bozulur.

Komşu komşudan kuşkulanmaya başlar. İş yerlerinde birbirinden kuşkulanan çalışanların ruhsal yapıları bozulur, üretkenlikleri yok olur.

Devlet kendi güvenlik mekanizması içindeki istihbarat örgütlerini çalıştırmak yerine muhbirlerin yaratıldığı bir vatandaş ispiyoncular mekanizmasına yöneldiğinde var olan adaletini ve güvenirliğini de kaybeder. “Devlet baba” olgusu çözülür, gücü elinde tutanın devleti biçimini alır.

Bugün yoksullukları yüzünden organlarını satışa çıkaran vatandaşların olduğu ülkelerde polisiye sorumluluğu ihbarcının insafına bırakmak sosyal devlet kurumlarını yok eder.

İftiralara uğrayan, içi boş ispiyonlamalarla özgürlüklerinden olanlar adaletin koruyamayan gücünü de fark ettikleri zaman kendi adaletlerini uygulama alanına koyarlar. Doğa kanunları, hukukun yasalarını çiğneyip geçer.

Derim ki içerik ve biçimsel olarak faşizme merdiven olacak ispiyoncu mekanizması için yola çıkanlar bu kararlarını son bir kez daha gözden geçirmeli, zaten dünyadaki saygınlığı ufalan adımıza yeni bir yanlışın daha eklenmesine engel olmalıdırlar.

Güvenlik önlemleri asla hukuka aykırı yapılandırmalarla etkin kılınamaz. Hukukun içinde olmadığı toplumsal kararlar tehlikeli sonuçların başlangıcıdır.