Kanaviçe

Rüzgâr çoktan sezdirmişti geleceğini. Soğuk esiyordu poyraz. Hava tahmin raporlarındaki kar müjdesine en çok çocuklar seviniyordu.

Ve beyaz örtüsünü indirdi buutlar. Dağlar, taşlar, ovalar, tepeler kar altında. Şairin de dediği gibi yoksul damlara ağır yük indi. Hayat daha bir pahalaşacak. Daha da zorlaşacak günler.

En çok da annelerin yükü artacak… Hani her şeyde elleri, emekleri, dilekleri olan anneler.

Her kar yağdığında penceresinin önünden geçtiğim, yakın gözlükleri burnunun üzerine indirmiş, kasnağındaki etamine gönlünün renklerini işleyen boncuklu leçeğinden ak saçları taşmış yaşlı kadın gelir aklıma.

Nasılda sabırla büyüttü çocuklarını. Bir bir uçurdu yuvadan.

Sabahlardan birinde gece boyu yağan diz boyu karın askeri cemselerin açtığı tekerlek izinden okula giderken karşılaşmıştık onunla. Elleri arasındaki tencere ile komşudan aldığı taze sütü taşıyordu torunlarına. Öyle ya arada bir görünürdü kızları, damatları, torunları. Sonra yeniden baş başa kalırdı yalnızlığıyla.

Arkadaşlardan biri anlattı. O teyze sabah ışıklarıyla işlemeye başladığı kanaviçelerini satarak geçimini sağlıyormuş. Varmış ölüp giden eşinden birkaç kuruşluk emeklilik geliri ama yetmiyormuş torunlarına sıkça gönderdiği memleket işi yiyeceklere.

Merak ettim… Küçük bir çaputçu dükkânında sattırdığı kanaviçeleri görmeye gittim. Nasılda güzeldiler. Yastığa, koltuğa örtmeye kıyamazdınız. Her biri, değme bir ressamın tuvaline işlediği yağlı boya resimler gibiydi. Çerçeveletip, camlatıp duvara asacağınız kadar güzel. Oysa oturduğu odasının dışarıya bakan penceresi küçük sokağımızın çamurlu yoluna bakıyordu. Bütün manzarası bu kadardı.

Nice hayatı dört duvar arası olmuş kadın el işi, göz nuru emeğini el altından ele güne muhtaç olmamak için geçime dönüştürür. Kimi kocasının yetmeyen yevmiyesine, kimi uzaklarda büyük kentlerde okuyan çocuklarına harçlık yapar. Kimi de o teyze gibi koliler dolusu memleket iaşesi gönderir kuzucuklarına.

Hayat bu işte…

Bir kanaviçe… Hangi renkleri istersen o renkler canlanır kasnağı sabır olan etamininde…