Kurban olurum böyle öğretmene

Van’ın Dolaylı Köyü ilkokulunun perişan hali Posta Gazetesinin birinci sayfasında haber olmuştu.

Yürek yaralayan okulun resmine bakınca:

“Her öğrenciye tablet bilgisayar dağıtacağız.” Vaadini anımsamıştık.

Dolaylı Köyü Van merkezine on beş dakikalık mesafedeki Gürpınar İlçesine bağlı bir köy. Bir yıl o ilçenin köylerinde öğretmenlik yapmıştım. Hani yürünse bile ulaşılacak o ilçede öylesine unutulmuş bir okulun olması inanıyorum ki:

“Yeni Türkiye!”Sloganıyla yola çıkanların bile yüzünü kızartmıştır.

Gazetedeki haber sosyal medyada da paylaşılınca sorumlular al acele deprem sonrası dağıtılan konteynırlardan birini okul olarak konuşlandırınca ayıp ortadan kalktı ama izi belleklerimizde yer etti.

Dolaylı köyüne bir de Yusuf Açar adlı öğretmen atandı. Soyadı gibi bir öğretmen olan Yusuf kardeşim hemen kollarını sıvadı, okulda tadilat işlerine girişti.

Köy Enstitülerinden mezun olmuş gibi bir öğretmenin atanması ve güzel bir haber olarak medyada yer alması moralimizi düzeltti, duygulandırdı, gözlerimizi yaşarttı.

İnanıyorum ki Van’daki hemşerilerim Yusuf öğretmeni destekleyecek, var olan eksikliklerin giderilmesinde el uzatacaklardır. Ve okulda yanan ışık belki biz görmezsek de ileride yurduna, halkına yararlı güzel insanlar kazandıracaktır.

Baskılar altındaki medyanın iki haberi ve iki ayrı fotoğrafı bakınız nasıl bir aydınlık ortam yarattı. Yüreklerimiz ısıttı, yüzümüzde gülümsemeler oluşturdu.

Memleketimde öğretmeni ailesinden bir birey gibi gören hemşerilerim şimdi o öğretmeni gördükçe ve tanıştıkça:

“Gurban olurum böyle öğretmene.”Diyeceklerdir.

Gül yüzlü köy çocuklarını kanatları altında tutacak o okul ve yüreğinde yapıcılık, belleğinde güzel günler umudu olan o öğretmen diğer genç öğretmenlerimize de örnek olacak. Bir mum gibi erise de ışığını yaymaya devam edecek.

Yusuf öğretmenime başarılar diliyor, gözlerinden öpüyorum.