Mağlubum, mağlupsun, mağlubuz!

Tamam, bir kez daha tek başınıza iktidara geldiniz…

Rakiplerinizi fark atarak yendiniz!

Şimdi sorabiliriz: Gerçekten halkımız daha iyi ve medeni şartlarda yaşasın istiyor musunuz?

Yoksa “kendi insanınızı” yetiştirip “kendi düzeninizi” kurmayı mı düşünüyorsunuz?

***

Mesela; Okullarda özgür, medeni ve kaliteli eğitim verdirecek misiniz?

Yoksa din ağırlıklı, ezbere ve hamasete dayalı, pratik hayatta hiç işe yaramayacak saçma sapan, köhne bilgilerle çocuklarımızı eğitiyormuş gibi mi yapacaksınız?

Küçücük, gencecik beyinler, sizin okullarınızda insanlığı, kardeşliği, insan, hayvan ve doğa sevgisini, doğruluk, dürüstlük, etik, yapacağı mesleğin tüm ayrıntılarını, zekâsını kullanmayı öğrenebilecekler mi?...

Okumuş, eğitimli insana saygı duyacak mısınız? Yoksa okumuşu okumamışa kırdırmaya mı çalışacaksınız?

Yolda yürümeyi, yerlere tükürmemeyi, kırmızı ışıkta beklemeyi, başkasının hakkına saygı göstermeyi, oyunda hile, maçta şike yapmamayı, başkasının hayatına, yediğine içtiğine karışmamayı, kadına saygı göstermeyi, kızlı-erkekli bir arada yaşayabilmeyi öğretmek istiyor musunuz, insanlarımıza?

Vatandaşın biri, kafası bozulup üzerinize boya veya yumurta atarsa veya çok sinirlenip ağzını bozarsa, medeni ülkelerin devlet adamları gibi gülüp geçebilecek misiniz, yoksa o vatandaşa hayatı zehir mi edeceksiniz?

Ya gençlerimiz kanları kaynayıp bir şeyleri protesto etmek için, işçilerimiz hak aramak için sokaklara çıkarlarsa, onları yine polisinize ezdirecek misiniz?

Dünyada medeni, gerçek demokrasiyle yönetilen, insan haklarına ve adalete saygılı bir ülke olarak mı anılacağız, yoksa adımız “baskıcı tek adam rejimi” olarak mı geçecek?

Sanatı, tiyatroyu, klasik müziği, opera ve baleyi halka götürecek misiniz? Onların kültürel gelişimlerini, dünya insanı olmalarını destekleyecek misiniz? Heykellere, heykeltıraşlara hakaret edip, piyanistleri mahkemelerde süründürecek misiniz?

İnsanlarımız felsefeden anlasınlar, birkaç yabancı dili mükemmel konuşsunlar, dünya televizyonlarını izleyip, basınını okusunlar, birbirleriyle bir şeyler bilerek tartışsınlar, fikir özgürlüklerine saygı duysunlar istiyor musunuz?

Devletteki kaçağı tıkayıp, hırsızın uğursuzun tepesine çullanıp, işçinin, memurun, bilim insanının, öğretmenin, doktorun ceplerine insanca yaşayacakları kadar maaş koyabilecek misiniz?

Seçimlerde hile yapılmasını, şerefiniz sayarak önleyebilecek misiniz?

Vatandaşınıza karşı tarafsız yaklaşabilecek misiniz?

Bizi ayıracak mısınız; Kürt, Çerkez, Laz, zenci, beyaz diye?...

“Ben-sen”, “benim-senin” demeden, bizi bir arada tutabilecek misiniz?

Anladınız siz…

Akıllı, kaliteli, özgür, saygılı, özgüvenli, bilgili, dürüst, onurlu, cesur, korkusuz vatandaşlar yetiştirecek misiniz?

Yoksa insanlarımız “Bir lokma, bir hırka” desinler; Sizin istediğinizden fazlasını öğrenmesinler; Dünyayı takip etmesinler; Sizden başkasını dinlemesinler; Siz vurdukça, kızdıkça, bağırdıkça, hakaret ettikçe sinsinler; Yerin altında, üstünde, iş kazalarında, terörde, doğal afetlerde telef olup gitsinler; Neden bu kadar sefil yaşadıklarını düşünmesinler; Daha iyi bir yaşam hayal etmesinler; “Fıtratımız buymuş” desinler; Rahat etmek için öbür dünyayı beklesinler; En önemlisi, yine koşturarak gidip, size oy versinler…

Sonra da, kendilerini “Aman yapmayın” diye uyarmaya, ışığı göstermeye çalışanlara dönüp; “Nasıl yendik?” desinler mi istiyorsunuz?

(Aslında tam öyle de demiyorlar. Geçmeli-geçirmeli bir şeyler söylüyorlar!)

Tamam, kabul. Bize “geçmiş olsun” da… Peki ya size ne olacak?

Biz mağlubuz siz galipsiniz öyle mi?...

“Mağluptur bu yolda galip” desem, size oy verenler kendilerinden bahsedildiğini anlayacaklar mı?

Bir gün çocuklarınız, torunlarınız, sizin yetiştirdiğiniz insanlarla birlikte sizin yarattığınız bu ülkede yaşamayacaklar mı?

Yoksa “sizden sonrası tufan” mı?