Merhaba hayat!

21 Mart Nevruz!

Dağların doruklarındaki karlar çırpınıyor çözülmemek için günün sıcaklığında. Rüzgâr çırpınıyor… Tarıyor göğün içinden geçen bulutların saçlarını.

Ve henüz yeni doğmuş bir bebek gibi yeni gün… Kundaklarının içinde çırpınıyor. Gözlerinde yarınların yakamozu… Minik elleriyle yapışıyor hayatın bereketli memelerine.

Ve şafakla kalkmış binler, on binler… Tek hançereden milyon kere milyon ses haykırışa dönüşüyor. Yanıyor yüreklerde gök yangınları. Tek tek geçiliyor kor ateşlerin üzerinden.

Şimdi korkma sırası hainden, zalimden, ayrıştırandan, bölenden, sevdaları paramparça edenlerden,ihanetlerin pusularını kuranlardan yana.

Kork ey sömürü!

kulu kula eden kara düzen!

Puşt tezgahlarda dönen entrikaların saraylara sığınmış iğrenç görüntüleri.

Korkun inançlara, düşüncelere kelepçe vuranlar!

Yeni bir günle kuşanıyor yürekler. Yürekler ki kara buza inat kök salıp boy veren dağ çiçekleri gibi patlatıyor tomurcuklarını. Çiçekleniyor umut!

Şimdi türküler yankılanıyor meydanlarda…

Ekmek ve tuz hakkı için…

Namus ve onur için…

Namluya sürülmüş kurşun gibi türküleşiyor hayat!

O devingen tabiat ana gibi cesaret…

Değişiyor, yenileniyor…

Anadolu… Memleketimiz… Renklerimizin tuvali… Artık fırçasını namuslu ellere terk etmeye hazırlanıyor. Karaya renkleri çalıyor renk taytına dönüşüyor ufuklar. Gökkuşağı yüreğin cesaret bağı oluyor.

Merhaba hayat!

Merhaba çalınmış ve sömürülmüş hayatlarımız merhaba!

Hoş geldin Nevruz!

Dağlardaki sönmeyen ateşler merhaba!

Merhaba cesareti hiç susmayan yüreğim!

Hakka, haklıya, halka, emeğe ve özgürlüğe sevdalı yürekler merhaba!

Kundağında kımıldayan bebek merhaba!

Dostlarım!

Omuzdaşlarım!

Yol arkadaşlarım!

Güneşe yürümekten yorulmayanlarım merhaba!

Yüreğimdeki kabuk bağlamayan kanayan yaram merhaba!