Len dedi cennet var mı?
İnancına bağlı dedim.
Peki, gidip, gören var mı?
Henüz yok dedim. İtikada bağlı.
Durdu... Sustu bir süre...
Sonra…
Şehit olanlar cennete mi gider diye sordu?
Yahya Kemal Beyatlı'nın Akıncılar şiirini hatırlattım...
O şiirde şehit olanların cennete gittiği anlatılır dedim.
Valla benim kafam basmıyor dedi ve devam etti.
Şehitlik hikâye. Kolay olsun diye ölüm bu yolu seçmişler. Kolay olsun ve her yiğit korkusuzca savaşsın kalırsa gazi, ölürse şehit yazılsın diye.
Vatan savunması için hadi anlarım. Ama kirli bir savaş, siyasileşmiş çatışmalarda ölenler nasıl şehit olur? Zaten onlar da askeri ve polisin görevi ölmek. İşlerinin icabı demiyorlar mı?
Birden gözlerini kocaman açtı
Şehitlik cennete otomatikman geçiş yolu olsaydı; zenginin, ağanın, beyin paşanın çocukları durur muydu? En önde ve koşarak giderlerdi. Var bunda bir bit yeniği.
Vatanımın ve bayrağımın, namus ve şerefimin topraklarına göz koyanlar, işgal edilmesi halinde savaşırım ama filanca iktidarın ömrü uzun olsun, ülkem sömürüye açılsın diye verilecek savaşa hayır derim.
Ölürsen şehit, kalırsan gazi diye gaz verenlere de derim ki…
Sonuçta hiç bir şey için Niyazi olunmaz. Hele bir siz ve çocuklarınız önden gidin... Biz arkadan geliriz.
Kan içicilere duyurulur.