Semaver zamanı

Bizim oraların yazı da bahar gibidir. Göz açıp kapayıncaya kadar gelir geçer. Bu yüzden İstanbul’un baharı ile Van gölü havzasının baharı birbirine çok benzer. Tıpkı güzel bir rüya gibidir. Uyanıp silkininceye kadar uçsuz bucaksız yazılar bozkır sarısına bürünür.

Ne yarıştı o… Pehlivan Enver’in marş yerine önden manivela ile çalışan Van-Özalp hattı İkinci Dünya Savaşından kalma otobüsüyle cümle mahalleyi Van’ın İskelesi’ne ya da Edremit’ine taşıma haberi geldi mi, birden her şey sadece otobüste sepetlerle, semaverlerle, çullarla ye kapma yarışına dönüşürdü. Bir telaş bir telaş yaşanırdı ki koltuklarda yer kapan çocuklarla, büyüklerin itiş kakışına “Pelevan Enver” gür sesini yükseltir:

“Sessizlik oluncaya kadar otobüs kalkmayacak.” Diye tekmilimizi hizaya çeken uyarıyı yapardı.

Bu sürprizlerin yaşanabileceğini kestirebilenler ön hazırlıklarını çaktırmadan günler önce yaparlardı.

En önemli hazırlık semaverlerdi. Duman borusu, demkeşi ve bir çırpıda alev alacak çıralı kıymıkları ve üstüne üstlük odun kömürü olanlar Van Gölünün kenarındaki piknik bahçelerine yayıldıklarında bir çırpıda semaverlerini ateşler, demkeş üzerine sürdükleri demliklerine çayı boca edip demlenmeye bırakılırdı. Yere yayılmış örtüler üzerine serilmiş sofraya haşlanıp sotulmuş yumurtaları, otlu peynir ve cacık tabaklarını, gül reçellerini, önceden kavrulmuş kavutu ve murtuğayı dizip, evde akça pakça yıkanmış domatesler, salatalıklar dilimlenip, taze soğan, nane yaprakları özenle konurdu.

Semaverden il bardak çayı doldurup sofraya uzatan hamarat ve becerikli kadın kimse sesini duyurur:

“Çayım hazır, isteyen komşum buyursun!” Havasını atardı.

Henüz semaverindeki suyu kaynamayan ve de cızırdaması bile duyulmayan hanımların suratı asılır:

“Vaya batasın kız! Evde mi kaynatıp getirdin?” Sitemleri duyulurdu.

İşin püf noktası bugünlere önceden hazır olmak, semaveri ve malzemelerini tetikte bekletmekti. İlk çayı bardaklara dolduran hanımlar o günün semaver kraliçeleri olurdu. Hazırlıksız yakalananlar ise çevreden çalı çırpı toplayarak, etrafı dumana boğarak işi geçiştirirdi.

Dedim ya şimdi bizim oralarda bahar çoktan yaz olmuş, semaver zamanı gelmiştir. Galvanizli sacdan yapılmış üstündeki demkeşi İngiltere kraliçesinin tacı gibi duran semaverlerden yükselen dumanlar ve ardından etrafa yayılan mis gibi çay kokuları huzurun ve mutluluğun işaretleridir.