21 Mart 1973 yılında ayrılmıştı aramızdan… Geride sayısız eser bırakarak.
Bir şiirinde vefasız sevdiceğine kırmadan incitmeden
Çay var içersen
Ben var seversen
Yol var gidersen Demişti.
Sonra da o veda şiirinde şöyle seslenmişti gönül dostlarına:
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın..
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın..
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar gecer
Dostlar beni hatırlasın..
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın..
Ne gelsemdi ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın..
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murad yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın..
Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın.
DOĞA SEVDALISI, GÖNÜL GÖZLÜ BÜYÜK OZANIMIZI SAYGI VE RAHMETLE ANIYORUM.