Uluslararası Para Fonu (IMF) Başkanı Dominique Strauss-Kahn sahneden uyarıyor, kehanet ötesi tespitlerde bulunuyor;  “2010’da pek çok ülkede işsizlik artacak. Düşük gelirli ülkelerde toplumsal huzursuzluklar hatta savaş bile görülebilir.” 

Aynı salonu paylaşan Birgün gazetesi editörü ve Anadolu Üniversitesi öğrencisi Selçuk Özbek Dominique (Dominik) ile aynı görüşte değil. Milyonlarca dünyalı gibi.. Selçuk, bir arkadaşıyla birlikte salondaki yerini alırken kafasında binlerce soru vardı; tümü cevapsız ve cevaplanması imkansız! Selçuk iyi bir yurttaş, sorumlu bir insan. Hayata karşı bir duruşu var.. İyi bir çocukluk geçirmiş, anne ve babası sürekli destek vermiş, demokrasinin mümkünse mükemmel bir şey olduğunu öğretmişler..  Şimdi sosyalist.. Öğrenci ve Birgün gazetesi editörü..

Dominik için de hayat o kadar kolay geçmemiş!
Dominik, öğrenciyken “komünist öğrenciler birliği” eylemcisi idi; mezuniyetten sonra Fransız Sosyalist Partisi’nde siyasete devam etti. Kendini “sosyalist” hisseden liberal.. Yani, Selçuk’a benzeyen bir yanı var. Gençken komünist, büyüdükçe ve Fransa “yürü ya yuttaşım” dedikçe sosyalizmle kısa bir tangonun hemen ardından Dominik artık kocaman bir liberal!  Qeen dinliyor ve sahneye çıkıp söyleyebilecek kadar da başarılı. Yani Dominik karizması yerinde bir liberal..

Kısa bir tespit yapmaya çalıştım ayakkabı protestosu üzerine.. Ayakkabıyı atan ile yani Selçuk, çakma nike ayakkabı ve Dominik birbirlerine benzer hayatları yaşıyorlar.. Zaman ve mekan farklılığı ile.. Bu bir paradoks.. Selçuk’a da bir sahnede bir konuşma yaparken belki kader devreye girecektir!

Unutmadan, Nike bizi bozar diyeceksiniz, Çetin Altan’a sorulan bir soruya verdiği cevabı hatırlatırım ben de;
“Gazetecinin biri kendisine "komünistsiniz ama viski içiyorsunuz bu çelişki değil mi?" diye sorar, Çetin Altan da bunun üzerine "komünistler her şeyin en iyisine layıktır" der. sonuçta komünist de olsa, kapitalist de olsa insan kendine yakışanı giymek ister bunda rahatsız edici bir durum görmüyorum.”

Şimdi hep birlikte 6. Filo’dan bu yana emperyalist ve oligarşinin para baronlarını kovma sloganımızı atıp yazıyı bitirelim;
“IMF defol, bu memleket bizim”