Unutma çocuğum!

Hayat bir elektir… Neler yaşadıklarımızı… Kayıp gidenler yanlışlarımızıdır, kalanlar ise kaybetmeyeceklerimiz.

Yaran varsa sözünü etme… Yaralılar, yarasızların yaralarını görmek için can atar…

Güvenme en yakın dostuna, arkadaşına… Zorda kaldığında anlarsın ancak… Kim arkadaş, kim dost… Ben hiç görmedim zor günde uzanan bir el, yalnızlığımı paylaşacak bir nefes…

Sırrına sahip çık. Boşuna söylememiş bilgeler; söyleme sırrını dostuna, dostun söyler dostuna…

Öyle bir dünya ki… Uyurken bile uyanık ol… Uykulardır görmek istemediklerini yorgan altında tutan…

Sırtını dayadığın yere dikkat et… Duvarlara dayan da duyarsızlara bel verme sakın… Duvarlar durur, insan kayar…

Sevda dedikleri bir yalan masal… Ya da bir gün mutlaka uyanacağın tatlı bir uyku… Dalıp gitme aklının uzağına… Akıl güvenindir, duyguların pamuk ipliği…

Ve sağlam bas yerdeki toprağa… Kavak yellerinden uzak dur… Öyle rüzgârlar var ki… Kimi savurur sam yeli gibi… Kimi kırar dallarını, döker çiçeğe duran tomurcuklarını… Fırtına kırana dönüştürmeyi bil yüreğini…

En büyük zenginlik tok söz, yitirilmemiş güvendir. Yenileceğini bilsen de kaybetme güvenini, kında tutma doğru sözünü. Söz yüreğin dilidir, sessizlik yenilginin pusmuşluğu…

Seversen yürekten sev… Sahip çıkmasını bil sevdana… Kavgan haklılığın olmalı, haksızlık devden ejderhaya dönüşse de savaşçı ol…

Yalan yılandır, çıyandır… Yalansız yaşa ki düşmesin hiçbir zaman önüne başın…

Aç kalsan da tok görün… Acılı olsan da gülümse… Yıkılma namerdin önünde… Kırılsan da asla bükülme…

Unutma çocuğum!

Hayatı anlamlı kılan onurdur… Anlamsızlaştıran ihanetler ve riya… Verseler de dünyayı, sakın ama sakın asla satma doğrularını…