Bugün yazı yazmak gelmiyor içimden. Gülmek hiç değil. Merhabalarım da askıda...
Bir zamanlar Aşık İhsan-i vardı… Sazı, sözü mert mi mert. Deha dedi mi dağı taşı çınlatırdı.
Bir de çok sevdiğim bir türküsü.
Adı Balta idi...
Bakın ne demişti dizelerinde...
BALTA
odun kırıcıydı adı İlyas'tı
yanaştım yanına yüzünü astı
işin nedir dedim bir küfür bastı
arkasından baltasını biledi
bana bak arkadaş dedim: dedi ne
dedim sen bir vatandaşsın, dedi he
dedim kanunun var, dedi çekil be
arkasından baltasını biledi
dedim ilin nere senin, dedi van
dedim çoluk çocuk; dedi sekiz can
dedim düzelecek; dedi ne zaman
arkasından baltasını biledi
dedim düzen; dedi onlara göre
dedim kötümü ki; dedi bin kere
dedim hak adalet, tu dedi yere
arkasından baltasını biledi
dedim yoksulluğun ocağı söne
açıldı gözleri atıldı öne
dedim dur bakalım; dedi ne güne
arkasından baltasını biledi
dedim Amerika; dedi onu sil
dedim nasıl olur; dedi öyle bil
dedim vatan; dedi sahipsiz değil
arkasından baltasını biledi
aşık ihsaniYAAZMAK