Zaman ustasından dersler

Meslekte ahlak değerlerin en büyüğüdür. Bu nedenle Ahi Evran felsefesi yüzyıllara damgasını vurmuş esnafın ahlak ilkelerini çatısı altında tutabilmiş.

Ahi Evran örgütlenmesini sağlayan bilge insan Hacı Bektaşi Veli’dir.

Geçen gün kolundaki saatin sıkça durduğunu söyleyen kızımın saatini Çallı semtindeki saatçiye götürdüm:

“Piyasa ürünü. Ne yazık ki içindeki makine preslendiği için tamir etme olanağı yok.” Dedi.

Oysa kızım:

Bu saat ucuz olsa da çok seviyorum. Tamir ettirmelisin.” Diye ısrar etmişti.

Saat piyasadaki malum binlerce çeşit üründen biriydi. Çin yapımı. Hani şansa. Ne kadar ömrü yeterse kullanır sonra atarsın.

Telefona sarıldım:

—Saatçi amca yeni bir saat alsın.”Diyor dedim.

Kızımın sesi titredi ve hüzünle:

“Belki tamir edebilir. Bir denesin baba.” Dedi.

Elindeki işi bırakan saatçiye kızımın ısrarını anlattım.

“Ucuz saatlerden… Benzer birini bulabiliriz.” Dedi.

Ayaküstü söyleşimizi sürdürdük.

—Ne kadar kolay onca verilmiş bir ürünü atmak. Eskiden böyle miydi? Elimizdeki ürünlerin ömrünü uzatmak için ne çok gayret edilirdi.”

Usta içimden ve aklımdan geçenleri okumuştu sanki.

“İçindeki makineyi uygun bir başka makineyle değiştirelim. Ancak o parça her yerde satılan bir saatin fiyatı kadar.” Deyince sevindim.

—Olsun. Lütfen saati çalışır hale getirelim. Dedim gülümseyerek.

Zaman ustası mikro iç araçları gören merceği gözüne iliştirdi ve minik kol saatinin makinesini söküp uygun bir parçayı takınca saat çalıştı.

Nasıl sevindim anlatamam.

Saatin alt kapağını takan usta bir de silinmeyen mürekkep içeren ince uçlu kalemle saatin tamir edildiği tarihi yazdı. Sormama ramak kalmıştı ki:

“Bu da benim garanti imzam olsun. Olur ya sorun çıkarsa gereğini yaparız.”Dedi.

Saatçi istese kafa yormadan:

“At gitsin bunu. Yeni saat alsın.” Diyebilir, başından savabilirdi.

Ama emeğini ve tecrübesini sorumluluğuyla birleştirip kızımın mutlaka yaptırmalısın dileğini yerine getirmiş oldu.

Ticari hayatın içinde onca alavere dalaverenin yaşandığı günümüzde bir zaman ustasının hala emeğe ve sahip olunan değerlere saygı duyması hem mutlandırdı hem da umutlandırdı beni.

Her kes kendi işini, mesleğini özenle ve gayretle yerine getirse sanırım savurganlık ya da eskilerin deyimiyle israf yaşanmaz. Emek yok edilmez.

Zaman ustasına teşekkür edip ayrılırken bu küçük güncel olayı ıskalayıp geçmek yerine onu ve sorumluluğunu okurla paylaşmak istedim.

Hala hayatlarımızı güzelleştirmek için umut var. Yeter ki Ahi Evran ahlakını işlerimizi yaparken anımsayalım.