DÜN-BUGÜN-YARIN

Buradan bakınca!,,

Sofra kurulmuştu, Allah ne verdiyse her şey tepsiye çıkarılmıştı, yemek seçme şansı yoktu,  belki de günlerdir aynı yemeği yemek zorunda kalmışlardı. 

Yine de umutla,sabırla güzel günlerin geleceğine inanarak bekleniyordu evin reisi…

Kapı çaldı…

İçeriye girdi evin direği… Evin reisi…

Hep beraber yemeğe oturdular… Lamba fersiz yanıyor, söndü sönecek gibiydi… Fersiz lamba ışığının altında ortaya konmuş çorba tenceresine çala kaşık saldırdılar…

Bir tek kişi vardı ayrıcalıklı… Evin 3 yaşındaki bebeği… Annesi ona gönlünce torpil geçmiş ona ayrı bir tabak ayırmıştı…

Bebeğine ayrı bir tabak ayırmanın haklı gururu içerisinde, karnı acıkmış çocuklarını da doyurabilmenin sevinci yansıyordu babanın yüzüne…

Günlerdir ambargo ve abluka altından geriye kalanlar, sadece çorba yapmaya yarayan tahılgillerden başka bir şey değildi…

Ablukadan gelenlerle, ambargonun arasında kalmış bir yaşanmışlıktı her şey…

Tam bu sırada bir gümleme ile irkildi ortalık… Pencereden de gürültüyle beraber öyle bir ışık girmişti ki… Bütün yüzler belki de son kez apaydınlık oluverdi…

Saliseler süren bu aydınlanmanın sonunda, kimse bilmiyordu aslında birbirlerini son kez bu kadar net görebildiklerini….

Sağ kalanların aklında, patlayan bombanın getirdiği acımasız alevle ışıyan  kardeşlerin,anaların babaların son fotoğrafı kalacaktı….

 Bir ağlama sesi duyuldu sonrasında… Sanki ağlayan bebek değil de , saniyeler içerisinde büyümüş bir gence aitti…

Öyle bir geliyordu ki bu temiz ve sabi çığlıklar… İnsan olanın yüreği dayanmazdı….

Bu çığlıklar sonra dünyaya karıştı, bu çığlıklar sonra göğün yedi kat üzerine çıkarak bir meleğe dönüştü tekrar….

Dünyaya bakıyordu bu yetişkin ama küçük bebek….

Yanındakilere sordu… Peki neden bu insanlar bu haldeler…

Buradan bakınca hepsi o kadar aynı, hepsi o kadar eşit hepsi o kadar iyi yürekli gözüküyor ki….

Buradan bakınca her şey o kadar güzel ki dedi bebek….

O yüzden bir daha oraya dönmek istemiyorum…. Diğer bebeklerle beraber hep burada olup bundan sonra bu zalimliği bir daha yaşamayacağım….

Ve bir gün beni suçsuz yere öldüren insanlar yanıma gelince…

Öldürmelerin, katletmelerin ne kadar gereksiz hırslar uğruna yapıldığını onlara yerin yedi kat üzerinden bizzat kendim göstereceğim….

Saygılarımla….

Yayın Tarihi
06.08.2014
Bu makale 6450 kişi tarafından okunmuştur.
Bu Haber İçin Yorum Yapın
NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.
CAPTCHA Image
Bu makaleye ilk yorumu yazan siz olun.

Yazara Ait Diğer Makaleler

Çerez Kullanımı

Kullandığımız çerezler hakkında bilgi almak ve haklarınızı öğrenmek için Çerez Politikamıza bakabilirsiniz.

Daha Fazla

Arama Yap!