Dini
bayramlar bile nemalanmak için vesile oluyor kimilerine. Kurban Bayramı’na
sayılı günler kaldı. “Allah sağlıcakla yenisine eriştirsin” dileklerinde
bulunurken, bayram öncesi bildik manzaralar görülmeye başlanacak.
Ceplerini
doldurmak uğruna bazı vicdansızlar 15-18 aylık süt danalarının dişlerini
kerpetenle çekmeye hazırlanıyorlar şimdiden, belki de çektiler bile. Ne
insanlığa, ne de İslam’a sığar bu! Her yıl aynı çirkinlikler yaşanıyor. Eline
kör bıçağı alan gelişigüzel yatırıyor kurbanlıklarını ortalığa. Belediyelerin
kurban kesim merkezleri de işe yaramıyor, çünkü toplum olarak o bilince
erişemedik henüz.
Gün yaklaştıkça
yüreğim pır pır ediyor. Bayram mı, yoksa katliam mı yapacağız? Ellerde bıçaklar
kurbanlıkların arkasından depar atacaklar yine, kaçmasınlar diye de ilkin dört
bacaklarını birden kesecekler elbette ki! İşte böylesi acımasız görüntüler,
Kurban Bayramı’nın alametleridir.
Kanlı
Bayram gerginliğim olmuştur sürekli. Nerelere gideceğimi bilemem. Zavallıcıkların
bedenlerinden yarı kopmuş kafaları sallanırken, acı içinde feryat ederek
debelenmelerini izlemeye gücüm yok açıkçası. Varsayalım ki o biziz, kafamız
bedenimizden kopmak üzere, kanlar damarlarımızdan fışkırırcasına boşalmakta,
bedenimiz soğuyup acı içinde kıvranıp yığılmaktayız. Peki, bu durumda kimden
yardım dileriz? Öyleyse dinimizin gerektirdiği biçimde ehil ellere bırakalım
kurbanlıklarımızı, boğazlamadan, gırtlaklamadan, işkence etmeden adı her neyse
işte! “Biz kestik, siz kesemediniz mi?” diye övünmeden “onlar kesti, biz niye
kesmeyelim?” diyerek salt gösteriş için borçla kurban kesmeden. Komşumuz aç
yatarken dolaplarımızda bir yıl boyunca yiyeceğimiz eti depolamadan, etlerle
mangal yakıp rakıları içmeden, sucukluk, pastırmalık ayırmadan, yolun ortasında
besmelesiz kolları sıvamadan, kedilerin köpeklerin ağzında işkembe, bağırsak,
boynuz dolaşmadan, ortalık kan gölüne dönmeden, hatta bahçemizde
böğürterek kestiğimiz danayı marketimizin şarküteri reyonunda satmadan yani!
En önemlisi
çocuklarımızın gözü önünde bir cana kıymanın ne denli haz verişini öğretip,
adam öldürmenin provasını yaptırmayalım kısacası ve onlara aylarca
beslettiğimiz kuzucuklarını “cartt!” diye kestirmeyelim, biraz duyarlı olalım
lütfen! Oysa benim bildiğim ibadet de kabahatte gizlidir.
Son söz: Hasta
çocuğuna ilâç alamayan babaya yüzlerce kurban bağışlasanız neye yarar!