Nasıl ölüyoruz?

Bir başka patlama daha...

Ölüler, yaralılar, siyasetçilerden ve yöneticilerden hep benzer laflar, açıklamalar!

Cumhurbaşkanı “Sabrımız zorlanıyor. Misliyle karşılık vereceğiz” dedi... Başbakan “Geri adım atmayacağız” dedi... İçişleri Bakanı “Terör saldırısını kınıyorum. Bu ülkemize karşı yapılmış bir saldırıdır” dedi... Mecliste AKP, CHP ve MHP, ortak bir bildiriyle “İnsanlık dışı terör saldırılarını şiddetle kınıyoruz.” dediler. Kürsüde konuşmalar yaptılar. Birbirlerini alkışladılar... MİT, “gizli” istihbarat teşkilatı olduğundan ortalarda hiç gözükmedi... Devlet büyükleri, “Güvenlik zirvesi” yaptık dediler. Ancak olmayan güvenliğin zirvesini nasıl yaptıkları anlaşılamadı!

En ilginç açıklama Hükümet sözcüsünden geldi...

“Saldırıda hayatlarını kaybedenler ‘tesadüfen seçildiler’. Başkaları da ölebilirdi...” dedi!

***

İktidarların, hükümetlerin, yöneticilerin, seçilmişlerin, atanmışların görevi; Nutuk atmak, terörü kınayıp protesto etmek, bildiri yayınlamak, ne işe yaradığı bilinmeyen zirveler toplamak değildir.

Yönettikleri ülkede yaşayanların kimler tarafından, neden öldürüldüklerini ortaya çıkararak, bir an önce ölümleri durdurmaktır!

“Tesadüfen ölümleri” engellemektir!

***

Amerikan Adli Tıp Derneğinin başkanı Don Harper Mills, derneğin 1987 yılındaki yemeğinde gerçek olmayan bir hikaye anlatır. Hikaye sonradan bir şehir efsanesi halini alır. Gerçek zannedilerek değişik yerlerde anlatılır. Hakkında yorumlar yapılır. Kitaplara, dizilere, filmlere konu olur.

Hikaye şöyle;

“Ronald Opus adlı birisinin cesedini inceleyen Adli tabip, adamın kafasına saplanan bir kurşun ile öldüğüne karar verir...

Araştırma sırasında adamın bırakmış olduğu bir not bulunur. Ronald Opus, 10 katlı bir binadan intihar etmek niyetiyle kendisi atlamıştır. Atladığı sırada, 9 kattaki yaşlı bir karı-koca kavga etmektedir. Yaşlı adam her kavgalarında olduğu gibi, silahıyla karısını korkutmaktadır. Tetiğe bastığında çıkan kurşun pencere camını delerek 9. kat hizasından geçen Ronald Opus’un kafasına saplanmıştır. Hem Opus, hem de silahı ateşleyen yaşlı adam, olaydan bir gün önce apartman camını temizleyen görevlilerin, 8. kata bir koruma ağı çektiğini bilmemektedirler. Yani eğer Opus silahla vurulmasaydı, 8. kattaki ağa takılarak kurtulacaktı. Bu nedenle olayın cinayet olduğuna, Opus’u yaşlı adamın öldürdüğüne karar verilir...

Yaşlı adam sorgulandığı zaman, silahı her zaman boş tuttuğu, kimin ne zaman doldurduğunu bilmediği ortaya çıkar. Yani olay aslında bir kazadır!..

İlginç bir durum daha vardır; Ölen Ronald Opus, yaşlı karı-kocanın tek oğullarıdır ve kendisini öldüren silahı gizlice o doldurmuştur. Maddi durumu çok kötüdür. Babasının her kavga ettiklerinde annesini boş silahla tehdit ettiğini bilmektedir. Annesi ölüp babası hapse girdiği zaman eline geçecek parayla durumunu düzeltmeyi amaçlamaktadır!...

Dedektifler olayı biraz daha araştırdıklarında; Yaşlı karı-kocanın uzun zamandır kavga etmediklerini, babası bir türlü annesini vurmadığı için Ronald Opus’un maddi sıkıntısının arttığını, iyice bunalıma girerek anne ve babasının oturdukları apartmanın 10. Katından atlayarak intihara kalkıştığını ortaya çıkarırlar...

Ronald Opus hem kendisi atladığı için, hem de kendisini öldüren silahı doldurduğu için, dosya intihar olarak kapatılır!”

Gördüğünüz gibi; Tesadüf tesadüf üstüne...

***

Türk milleti, Atatürk’ün hedef olarak gösterdiği medeniyet yolundan saptığı zaman, tarihin karanlık boşluğuna düşmeye başlamıştı...

Olay intihardı!

Düşerken, bazı siyasetçilerin tetiğine bastıkları ‘din silahı’ndan çıkan kurşunla vurulunca...

Olay cinayete dönüştü!

Peki, ama silahı kim doldurdu?

Milletin kendisi mi? Tetiği çeken siyasetçiler mi? Dış güçler mi?

Kim?...

Gerçekten boş sanılan silahlardan çıkan kurşunlarla “tesadüfen” mi öldürülüyoruz?

Yoksa hem kendimizi aşağıya atıp, hem dolu olduğunu bildiğimiz silahı yanlış kişilerin eline vererek intihar mı ediyoruz?