Yaşamak ne kadar zormuş meğer. Hem yaşayacak hem de korunacaksınız, koruyacaksınız yaşamın içindeki tüm riskleri görerek yaşamaktan vazgeçmeyeceksiniz ve risk üstlenecek, göze alabileceksiniz. Bakın hangi riskleri; Gülmek, “saftır” denmesi riskini göze almaktır, ağlamak ise “duygusal” görünme riskini, birine yakınlaşmak “kendini kaptırma” riskini, sevdiğini söylemek “sevileni yitirme” riskini, duygularını açmak “kendini ortaya koyma” riskini, düşüncelerini söylemek “dokuz köyden kovulma” riskini, umutlanmak “hayal kırıklığına uğrama” riskini, sevmek ise “karşılık görememe” riskini göze almayı gerektirir. Çünkü hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Çünkü yaşamak “ölmek riskini” göze almaktır.
Peki nasıl yaşamak lazım? Bunu belki de en iyi Ataol Behramoğlu’nun Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir şey var isimli şiirinde bulmak lazım. Aynen onun tarif ettiği gibi yaşamak lazım. Yaşadım diyebilmek için.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi,
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten,
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği.
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne,
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa,
Yaşamak yeryüzünde onunla karışmaktır,
Kopmaz kökler salmaktır oraya.
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını,
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin,
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara,
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin.
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli, alabildiğine,
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına,
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın,
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına.
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar,
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın,
Değişmemelisin hiçbir şeyle, bir bardak su içmemenin mutluluğunu,
Fakat, ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın,
Ve kederi de yaşamalısın namusluca, bütün benliğinle,
Çünkü acılarda sevinçler gibi olgunlaştırır insanı,
Kanın karışmalı hayatın bütün dolaşımına,
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına,
Çünkü ömür dediğimiz şey hayata sunulmuş bir armağandır,
Ve hayat; sunulmuş bir armağandır insana.
Antalya’da gökyüzünden denize pedal çevirdiler
Fırtına kazaya sebep oldu, sürücüye ilk müdahaleyi kadın fizyoterapist yaptı
Alanya’da 2 aranan şahıs yakalandı
Motosiklet sürücüsü ölümden döndü
Dünya Yürüyüş Şampiyonası başladı
Hasan Arat: "Türkiye Kupası’nda hedefimize mutlaka ulaşacağız"
Dünya Yürüyüş Şampiyonası sona erdi
Eğitim Bir Sen Gazze için meydanlarda
Arıcılar yeni sezona hazırlanıyor
Dünya Atletizm Yürüyüş Takımlar Şampiyonası’nda ALKÜ damgası
Kirletilen ve Kirlenen Siyaset 08.04.2024 DR. ALİ YILMAZ