Belki de bir papatya umudun habercisiydi.

Umudun ne olduğunu çok iyi biliyordu. Bir insanın yaşamı için en gerekli şeylerden bir tanesiydi umut. Düşündü, etrafında kimin iyi kimin kötü olduğunu artık anlayamaz hale gelmişti. Sebebi insanların bu kadar güzel rol yapabilmesiydi. ‘’Şeytan bu insanlara eminim secde ediyordu’’ diye ufak bir tebessüm yaptı.

Kafasına takılan ilk soruyu hemen sordu seslice kendine, ‘’neden bu dünya bu kadar kötüydü.’’  

Cevabını bilemediği onca soru geldi aklına ama en zoru buydu onun için. Sonra yine seslice cevap verdi kendisine ‘’acaba dünya iyi mi gerçekten. Kötü olan bizler miydik?’’

Sorular sorup cevaplar aramaya başladı, ama umudunu asla yitirmedi. Biliyordu onu şuan günlerdir mutsuzluğa iten sorunun cevabını. Ölen çocuklara artık dayanamaz hale gelmişti. Bir an kalemini bıraktı elinden kalbinin ağrıdığını hissetti, nefessiz kaldı. Uzandığı yerden sağına soluna bakındı her daim başucunda bulunan kitabına gülümsedi, ardından bir oh çekti evet suyu orada duruyordu. Düşündü, seslendiğinde bir bardak su verecek kimse yoktu, bir nefes bile yoktu evin içinde. O bu durumdan üzgün müydü, elbette ki hayır. Kendi isteyerek bu sonu hazırlamıştı. Bu dünya onu o kadar çok üzmüştü ki ve hala üzmeye devam ediyordu. İnsanlardan uzak durmak ona iyi geliyordu. Belki de artık kimsenin kötü olduğunu düşünmek istemiyordu.

Bir gün onunla konuştuğumuzda bana sorduğu bu soruyu unutamadım:

Acılar neden bu kadar renkli, oysa adı üstünde değil mi?

Sonrasında kendi kendine çözümler üretmeye başladı.

Renksiz olsun olmalı siyah olsun, siyaha haksızlık etmek istemem ama acının rengi olmasın. Acının dili de olmasın.

Konuşmamız bittiğinde anladım ki insanlardan kaçan bir toplum haline gelmişiz.

Sokağa çıktım deli gibi yağmur yağıyordu onu düşündüm yalnızlığını üzüntülerini onca kederin içinde ki umudunu.

Birden tam basmak üzere olduğum papatya ilişti gözüme. Of ne efeleniyordu, belliydi bu düzene efelenmişti tıpkı onun gibi. Siz istediğiniz kadar ezmeye çalışın ben buradayım, her ezildiğimde yeniden filizlenip çıkacağım dercesine.

Hep Sevgimle…